James Gary Harman (°1946-†2021) was een Amerikaanse blues harmonica speler, zanger en songwriter. James werd geboren in Anniston (AL) en begon op 4-jarige leeftijd met pianolessen. Omdat de mondharmonica's van zijn vader in de pianobank lagen, probeerde James ze te bespelen nadat zijn pianolessen afgelopen waren. Na verloop van tijd leerde ook gitaar, elektronische orgel en drums bespelen. In 1962 verhuisde hij naar Panama City (FL), waar hij in veel R&B bands speelde, waarvan de Icehouse Blues Band de laatste was. In 1964 nam Harman in Atlanta (GA) de eerste van negen vroege singles op, die op verschillende platenlabels werden uitgebracht.

Harman trad als bluesharmonicaspeler en zanger op in Chicago, NYC en elders voordat hij in seventies naar Zuid-Californië verhuisde. Daar speelde zijn Icehouse Blues Band naast Big Joe Turner, John Lee Hooker, Freddie King, Muddy Waters, Albert King, B. B. King, T-Bone Walker, Lowell Fulsom, Eddie "Cleanhead" Vinson, Johnny "Guitar" Watson en Albert Collins. In 1977 vormde hij de James Harman Band. In de loop der jaren bestond de line-up van de band uit Phil Alvin en Bill Bateman, die in 1978 vertrokken om de Blasters te vormen. Gene Taylor die in 1981 vertrok, sloot zich bij de Blasters aan, voordat hij naar de Fabulous Thunderbirds en Kid Ramos ging. Een ander lid van de band was Hollywood Fats, die zijn eigen band in 1980 verliet om vijf jaar naast Harman te spelen.

Talrijke nummers van Harman werden gebruikt in films en op tv, waaronder "Kiss of Fire" (van het album ‘Those Dangerous Gentlemen’, 1987), dat voor de soundtrack van “The Accused” werd gebruikt. Harman heeft verschillende W. C. Handy Blues Award-nominaties ontvangen voor nummers op zijn eigen releases en op albums van andere artiesten. Hij werd opgenomen in de Alabama Music Hall of Fame en ontving een prijs voor “Best Blues Album of the Year” van het tijdschrift Real Blues. In 1995 nam Harman "Everybody's Rockin' (At the Zoo Bar)" op, een nummer over een club in Lincoln (NE), voor het album ‘Black & White’ (1995). In 2003 werkte Harman mee aan het ZZ Top-album ‘Mescalero’, op het nummer "Que Lastima" en in 2012 op ‘La Futura’ op het nummer "Heartache In Blue". ‘Bonetime’, zijn eerste studioalbum in meer dan 12 jaar, werd uitgebracht in 2015. ‘Fineprint’ volgde in 2018.

James Harman stierf op 23 mei 2021 aan een hartaanval. Hij onderging chemotherapie tijdens een vijf maanden durende strijd tegen slokdarmkanker stadium 4.

“12 James Harman originals performed by James and his Those Dangerous Gentlemen's band. Recorded, mixed and mastered by James's long time guitarist Nathan James...”

De 12 originele nummers voor JAMES HARMAN’s laatste album ‘DON’T WE HAVE SOME FUN SOMETIME’ (2024) werden opgenomen, gemixt en gemasterd in de Sacred Cat Studios in Oceanside en Mountain Center door gitarist Nathan D. James. Nathan was al op jonge leeftijd Harmans protegé. Ze toerden samen en Harman leerde hem de kneepjes van het vak. De opnames zijn deels livestreams, die tijdens de pandemie bij Nathan thuis opgenomen werden en deels het resultaat van studio sessies. ”A Hand Shake” verwijst naar Covid-19: “Tellin’ you bub, I need a hug, hell a handshake wouldn’t be too bad…”. Harman leverde niet alleen de zang en mondharmonica, maar is hier ook een begenadigd “storyteller”. Nathan leverde naast gitaar, ook de baspartij op o.a. de titelsong én -wat hij ook doet tijdens zijn solo optredens- voetdrumpercussie voor de groove, zoals op o.a. “Who’s Got the Geetus” en “You Can’t Arrest Me for What’s On My Mind”. Michael Tempo verzorgde de percussie op o.a. het Latino-getinte “Work Don’t Come to Me”, en de shuffle “Mind’s Eye Makes the Call”. Verder zijn hier ook Marty Dodson en Hal Smith op drums, Troy Sandow op basgitaar en Carl Sonny Leyland en Gene Taylor op piano te horen. Dodson op o.a. “Pick Up the Slackt” waar het album mee opent, Smith én Leyland (enkel) op “Trouble Loadin’ Mama”, Sandow op o.a. “A Rut and a Groove” en “Taking It On the Lam” en Gene Taylor (enkel) op “Didn’t We Have Some Fun Sometime”, de afsluiter. Nog dit over de albumtitel. Het waren de woorden van James’ vader op zijn sterfbed tegen zijn vrouw, vlak voordat hij overleed. Met deze memorabele woorden nam James Harman afscheid van zijn fans, die hij achterlaat met een bijzonder album.

“Zijn blik spreekt boekdelen: "Hey now!..." lijkt hij tegen elke oude fan of nieuwe fan te zeggen. Dit is een must have. Punt!...”

Eric Schuurmans

‘DIDN’T WE HAVE FUN SOMETIME’: Track list: 01. Pick Up The Slack - 4:44 - 02. A Rut and a Groove* - 5:55 - 03. A Hand Shake* - 3:02 - 04. Work Don’t Come to Me - 6:23 - 05. Who’s Got the Geetus - 5:25 - 06. Mind’s Eye Makes the Call - 5:32 - 07. That Old Clock - 6:20 - 08. You Can’t Arrest Me for What’s On My Mind - 5:20 - 09. Trouble Loadin’ Mama* - 3:27 - 10. Knock Me Out Again - 7:29 - 11. Taking It On the Lam - 4:13 - 12. Didn’t We Have Some Fun Sometime* - 3:38 (Livestream/Studio Sessio*) | Music/Lyrics by James Harman | Credits: James Harman: harmonica, vocs & story telling / Nathan James: guitar on all tracks, upright bass (9,12), foot drum percussion (3,5,6,8,10) / Michael Tempo: percussion (1-5,7,8,11), drums (12) / Marty Dodson: drums (1,2,4,7,11) / Troy Sandow: bass (1,2,4,7,11) / Carl Sonny Leyland: piano (9) / Hal Smith: drums (9) / Gene Taylor: piano (12)

Discography JAMES HARMAN (BAND*): Didn’t We Have Fun Sometime [2024] | Back Door Rumba: Live Sessions Volume Two [2023] | Sparks Flying Live in 1992* [2022] | Liquor Parking [2019] | Fineprint [2018] | Bonetime [2015] James Harman's Bamboo Porch: Live Little Village, Volume One [2012] | Choose from 13 Side Dishes [2007] | Lonesome Moon Trance [2003] | Mo' Na' Kins, Please! (Strictly the Blues, Vol. 2) [1999] | Icepick's Story [1996, reissued 1999 - compilation of Black Top recordings] | Takin’ Chances [1998] | Black & White [1995] | Cards on the Table [1994] | Two Sides to Every Story [1993] | Do Not Disturb [1991] | Strictly Live...In '85! (Vol. 1) [1990, reissued 2005 as Strictly Live In '85 ...Plus!] | Extra Napkins (Strictly the Blues) [1988, reissued 1997] | Those Dangerous Gentlemen [1987] | Thank You Baby [1983] | This Band Just Won't Behave (7-inch ep) [1981] | Icepick’s Story (compilation) [1997] |